Με το προσφατο άλμπουμ νομίζω ότι λύγισα σαν από τρυφερότητα με ότι έκανα αυτά τα χρόνια επανάληψης του δημιουργικού μοτίβου. Οι συνεργασίες μου με άντρες και γυναίκες απ' όλο τον κόσμο, μερικές μεγαλύτερης διάρκειας από ένα πρώτο σύνολο κομματιών - λέγε με δίσκο - (Αργεντινή και Γερμανία), μία (από τις τρεις) με τη μακρινή Ιαπωνία - κράτησε περισσότερο από ένα χρόνο η ολοκλήρωση της - κι άλλη μία με πιθανό μακροπρόθεσμο προγραμματισμό - σχεδιασμό - και όνειρα (Αθήνα). Η διαρκής παρουσίαση σε μουσείο σύγχρονης τέχνης στην Κρακοβία και μερικά πολύωρα ηχητικά αφιερώματα σε Γερμανία και Πολωνία. Οι κυκλοφορίες σε χειροποίητα βινύλια, σε κασέτες, σε CDs και σε DIY CDRs σε όλο τον κόσμο καθώς και η επικοινωνία με εταιρείες και παραγωγούς παντού ήταν περισσότερες από αρκετές και ολοκληρώθηκαν με κόπο σε λιγοστά αριθμημένα αντίτυπα ή σε ψηφιακές εκδόσεις. Αμέτρητα δημιουργικά για εξώφυλλα, ώρες ηχογραφήσεων και πολλαπλάσιες ώρες παραγωγών και επεξεργασιών, συζητήσεις, αποστολές αρχείων, διαφορές στις ώρες και στις εποχές, κοινοί δρόμοι - κοινή δημιουργία, επιτέλους συνέργιες, πολλές συνέργιες παντού, πολλές κυκλοφορίες μέσω των προσωπικών ψηφιακών καναλιών ήχου και εικόνας, πάρα πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές με αποκλειστικό υλικό και συνεχείς ψηφιακές κασέτες του σήμερα. Τώρα βάλε το σήμερα στο ράφι με την ετικέτα "χθες". Χρήση μουσικής και χρήση φωνής. Πολλά διαφορετικά ονόματα που όλα σημαίνουν κάτι, αρχαιολογικές έρευνες των προσωπικών κυκλοφοριών με το πραγματικό όνομα κι επανακυκλοφορίες αυτών, χρόνος με ήχους, με όνειρα, με χορούς και με αέρα στο απίθανο σήμερα - χωρίς ετικέτα τώρα. Γλυκιά εξάντληση και πέρας της κοινωνικής διαδρομής. Μέσα στα τρία χρόνια από την Ελληνική Αεροναυπηγική (βράδυ Χριστουγέννων στη σοφίτα - πολύ γέλιο) και ουσιαστικά λιγο νωριτερα (Σεπτέμβρης 2019) μέχρι το μπλε - μωβ και τις απαγγελίες των ποιητών Ελλάδας - Ιαπωνίας (Μάρτης 2022) κάλυψα ότι άφησε η παρένθεση από την - τότε - αποχώρηση (Σεπτέμβρης 2016). Το αρμονικό μοτίβο θα ολοκληρωθεί σε έξι μήνες με τις κυκλοφορίες που έχουν τόσο τυχαία προγραμματιστεί. Κι έτσι τα 3 χρόνια σιωπής τόσο όμορφα κι απολαυστικά κυκλώθηκαν από άλλα 3 χρόνια κεντημένα με θορυβώδη πλουραλισμό, πολύχρωμες αναζητήσεις και κατεγραμμένα ή μη ηχοτοπία. Απ' εκεί και πέρα ο ουρανός και το χώμα θα 'ναι η παλέτα για να περπατώ, να σκέφτομαι, να βλέπω και ν' αναπνέω. Χωρίς ν' αποζητώ εγώ συντροφιά έξω απ' το δάσος, χωρίς να επιλέγω να φτιάξω καλύβια γι' άλλους και χωρίς να χρειαστεί ν' αλλάξω στο ελάχιστο τη φορά και την κλίση. Μετά το πέρας της βαρετής μεσοαστικής ζωής (Vespertine-Outdoor Bourgeois), της κορύφωσης του Ολύμπιου Κόσμου στην κατάσταση T3 (M L PH B) και του ακραίου ήχου της παραμορφωμένης σιωπής (BAIL HOP3 OM) δεν υπάρχει παρά η συνειδητοποίηση του πολικού συνδρόμου Τ3 που είναι γνωστό ως το βλέμμα προς το Νότο (Ανταρκτική) - αλλά εγώ είμαι αρκετά μακριά τώρα. Δεν μπορώ ν' αποφύγω τα βήματα μου.
With the release of my recent album I think that I bent down as if out of tenderness to what I did all these years. Collaborations with men and women from all over the world, some very longer than a first set of tracks or an album (Argentina and Germany), one (out of a total of three or more) with faraway Japan - surprisingly took more than a year to complete - and another with lovely forward planning and hoping for more (Athens). The installation at a museum of contemporary art in Krakow and some hour-long audio / radio tributes in Germany and Poland. Releases on handmade vinyl - lathe cuts , cassettes, CDs and DIY CDRs around the world as well as communication with companies and producers everywhere were more than enough and were completed with difficulty in a few numbered copies or digital editions. Strange times filled with people inside their homes / countries / minds. Countless creative sleeve-covers and artwork, hours of recording and multiple hours of production and editing - mastering - remixing, discussions, uploads - transfers - downloads - differences in time-zones and seasons, common paths - co-creation, finally synergies, many releases through personal labels, netlabels and video channels, people and friends from everywhere, too many radio shows with exclusive material and continuous digital mixtapes of today. Use of music and use of voice. My voice. Many different names - aliases that all mean something, archaeological research of personal releases under my real name and their reissues, time with sounds and speaking, with dreams, with dances and with air in the improbable today. Field recordings and live manipulations. Sweet exhaustion and end of the social journey. Within the three years from the Greek Aeronautics bust most probably a little earlier (September 2019) until the blue-purple canvas and the recitations of the poets of Greece - Japan (March 2022) I covered what was accidentally left out of the parenthesis from the departure (September 2016). The harmonious and noisy pattern will be completed in six months with the planned releases. And these 3 years of silence so beautifully and enjoyable were surrounded by another 3 years embroidered with recorded, produced and released pluralism, quests and soundtracked dreams. From there, the sky and the earth will be the pallet for me to walk, to think, to see and to breathe. Without seeking companionship outside the forest, without choosing to build huts for others and without having to change in the slightest. After the end of the boring life in the middle lane(Vespertine-Outdoor Bourgeois), the climax of the Olympus Cosmos upon the T3 peak (ML PH B) and the extreme harshen sound of distorted silence (BAIL HOP3 OM) there is nothing but the awareness of the polar syndrome state T3 known as the Look South (Antarctica) - but I'm far away now. I cannot escape my steps.
