Κυριακή 4 Μαΐου 2014

εμβοές (06/14)

εμβοές, ο σφυγμός μας, αυτά που θέλουμε και μας τα καλύπτουν, το καταφέρνουμε πολλές φορές να το πετύχουμε και μόνοι μας. και χτίζουμε μικρά σωματίδια αντιύλης, είμαστε φορτισμένα αντίθετα, μερικές φορές κρατιόμαστε μέσα στο περιβάλλον αλλά μακριά από την συνηθισμένη ύλη, δεν διασπόμαστε κι όταν συναντιόμαστε εξαϋλωνόμαστε βιαία, αλλά παράλληλα εκλύουμε ενέργεια. ας χρησιμοποιήσουμε τις δικές μας φωνές, τα σώματά μας, ας φτιάξουμε κάτι εμείς. αργότερα το ίδιο βράδυ ας το μπερδέψουμε με τις μνήμες μας και τις ελάχιστες ικανότητές μας, μέχρι να πάψουμε να τ' αναγνωρίζουμε. θα θυμηθούμε παρελάσεις, τα χρατς-χρουτς των δίσκων που δεν προσέχαμε, τα τραγούδια των λούνα παρκ και της παιδικής μας… στοπ.

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

'peculiar shifting milky-way' cs

Μακάριοι οι συγγραφείς που δεν διαβάστηκαν μέχρι το τέλος, οι ηχιστές που δεν τελείωσαν τρίτες πλευρές κι οι δυο ακατανόητοι, ανεξερεύνητοι, τόσο δίπλα και πάντα πίσω από την απέναντι πόρτα. Ελληνική επαρχία, παγκόσμια μετριότητα, αδιάφορη και κρυφή φοβία. Καμπόσοι αναγνώστες βαρέθηκαν κι οι υπόλοιποι ακροατές σαν είδαν τις τρεις πλευρές της κασέτας δείλιασαν. Μερικά χρόνια κυκλοφορούν ταραγμένα στ' άπειρο. Μια ημίωρη προσγείωση στα δάχτυλα ενός Λογάρυθμου έβαψε τη μελωδία πορτοκαλί. Κόλλησε κι ένα μόνο αυτοκόλητο. Η μελωφοβία, σ' έναν σκούρο γαλαξία. Ο αρμαδίλλος προχωρά προσεκτικά, όλο σκοντάφτει. melophobia: 'peculiar​-​shifting milky​-​way'. Φεβρουάριος του δέκατέσσερα. Κασέτα τριάντα λεπτών. Είκοσι κι οχτώ κομμάτια.