Μακάριοι οι συγγραφείς που δεν διαβάστηκαν μέχρι το τέλος, οι ηχιστές που δεν τελείωσαν τρίτες πλευρές κι οι δυο ακατανόητοι, ανεξερεύνητοι, τόσο δίπλα και πάντα πίσω από την απέναντι πόρτα. Ελληνική επαρχία, παγκόσμια μετριότητα, αδιάφορη και κρυφή φοβία. Καμπόσοι αναγνώστες βαρέθηκαν κι οι υπόλοιποι ακροατές σαν είδαν τις τρεις πλευρές της κασέτας δείλιασαν. Μερικά χρόνια κυκλοφορούν ταραγμένα στ' άπειρο. Μια ημίωρη προσγείωση στα δάχτυλα ενός Λογάρυθμου έβαψε τη μελωδία πορτοκαλί. Κόλλησε κι ένα μόνο αυτοκόλητο. Η μελωφοβία, σ' έναν σκούρο γαλαξία. Ο αρμαδίλλος προχωρά προσεκτικά, όλο σκοντάφτει. melophobia: 'peculiar-shifting milky-way'. Φεβρουάριος του δέκατέσσερα. Κασέτα τριάντα λεπτών. Είκοσι κι οχτώ κομμάτια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου