εμβοές, ο σφυγμός μας, αυτά που θέλουμε και μας τα καλύπτουν, το καταφέρνουμε πολλές φορές να το πετύχουμε και μόνοι μας. και χτίζουμε μικρά σωματίδια αντιύλης, είμαστε φορτισμένα αντίθετα, μερικές φορές κρατιόμαστε μέσα στο περιβάλλον αλλά μακριά από την συνηθισμένη ύλη, δεν διασπόμαστε κι όταν συναντιόμαστε εξαϋλωνόμαστε βιαία, αλλά παράλληλα εκλύουμε ενέργεια. ας χρησιμοποιήσουμε τις δικές μας φωνές, τα σώματά μας, ας φτιάξουμε κάτι εμείς. αργότερα το ίδιο βράδυ ας το μπερδέψουμε με τις μνήμες μας και τις ελάχιστες ικανότητές μας, μέχρι να πάψουμε να τ' αναγνωρίζουμε. θα θυμηθούμε παρελάσεις, τα χρατς-χρουτς των δίσκων που δεν προσέχαμε, τα τραγούδια των λούνα παρκ και της παιδικής μας… στοπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου